അന് വര് സെയ്ദ്-കടവത്തൂര്
**********************
സ്ക്കൂളുകള്ക്ക് വേനലവധി .........കളിച്ചു തിമാര്ക്കാനുള്ള ലൈസന്സ്
അല്ലേലും സദാ കളി തന്നെയല്ലേ .സ്കൂളില് പോയാലും -
മനസ്സ് തൊടിയിലെ കളിയിടത്തായിരിക്കും
യു.പി സ്കൂളില് പഠിക്കുന്ന കാലം ,
ക്രിക്കെറ്റ് ഒന്നും അത്ര പ്രചാരത്തിലില്ലാത്ത കാലം ,
അങ്ങിങ്ങായി വോള്ളീ ബോള് കളിയുണ്ട് , അത് പക്ഷെ
സീനിയര് മാരുടെ വിളയാട്ടം -
അവിടം നിന്നാല് ദൂരെ തെറിച്ചു വീഴുന്ന ബോളെടുത്ത്
കൊടുക്കാന് മാത്രമേ ചാന്സ് ഉള്ളൂ …
അത് പോട്ടെ , ഞങ്ങള്ക്ക് വേറെ പ്രത്യേകം കളികളുണ്ട്
അതിനു പോന്ന സ്ഥല വിശാലതയുള്ള - തൊടിയും ,
താഴെ മൂര്ന്നു കിടക്കുന്ന പുന്ജ്ജപ്പാടവും ..
അതിന്റെ പാര്ശ്വങ്ങളിലൂടെ തഴുകിയോഴുക്ുന്ന തോടും ....
എല്ലാം കൊണ്ട ധന്യം....പിന്നെന്താ കളിച്ചു കൂടാത്ത്തെ !
ഞാനടക്കം പത്ത് പന്ത്രണ്ടു കിലാടികള് സദാ തയ്യാര് -
പിന്നെ കളി തുടങ്ങിയാല് മറ്റു കിലാടികളുടെ പടയെത്തും ...
കബഡി വീരന്മാര് , ബാറ്റ് മിന്ടന് ടീം , പിന്നെ കള്ളനും പോലീസും ......
അതില് കള്ളനുമായുള്ള ഏറ്റുമുട്ടല് അതിര് കടന്നു ചോരക്കളിയാകാരുന്ദ് !
ഒടുക്കം ..പുഴയില് പോയി വിസ്തരിച്ചു കളി -കുളി വിളയാട്ടം .....
അപ്പഴേക്കും സന്ത്യ മയങ്ങിയിരിക്കും ! സമയത്തെ പഴിച്ചു എല്ലാരും പിരിയും ....
അങ്ങിനെ അങ്ങിനെ...... പുലരുന്നതും കാത്തു കിടക്കും ....
മറ്റൊരു ഉത്സവത്ത്തിനായ് !
സദാ കളിയും ചിരിയും അട്ടഹാസവും , വീട്ടില് ചില പ്രശ്നങ്ങള്ക്ക്
ഹെതുവാകാരുണ്ട്. റേഷന് കടയില് അരി സാദനങ്ങള്...മീന് ....
ഇതെല്ലം വാങ്ങി വരേണ്ട ജോലി - പശുവിനു പുല്ലു കൊടുക്കല്
മുതല് കോഴികളെ സന്ത്യക്ക് കൂട് കേറ്റേണ്ട കടമ ..കരന്റ്റില്ലേല് കുപ്പി വിളക്കു
കത്തിക്കല് വരെ ..... ചെയ്യേണ്ട ഭാരിച്ച ഉത്തരവാദിത്തം ..!!
ഒന്നും സമയാസമയത്ത് നടക്കില്ല !
അമ്മയുടെ കല്പനകള്ക്ക് പുല്ലു വില !മൂത്ത ഏട്ടന് മാത്രമാണ് പേടി സ്വപ്നം .
ചൂരല് കഷായത്തിന്റെ ആശാന് ........!
എനിക്ക് താഴെ ഈരണ്ടു വയസ്സ് വ്യത്യാസത്തില് വേറെയും മൂന്നു എണ്ണമുണ്ട് ...
കിലാടികള് ..ജഗജില്ലികള് !
ഞങ്ങള് സൃഷ്ടിക്കുന്ന ക്രമ സമാദന ലങ്കനങ്ങള്ക്ക്
തക്ക ശിക്ഷ നല്കേണ്ട കടമ വല്യേട്ടനാണ് ! അമ്മയാകട്ടെ
പലപ്പോഴും ഞങ്ങളുടെ അടുത്ത് തോറ്റു പോകും. ഞങ്ങളെ അടക്കി നിര്ത്താന്
പാട് പെട്ട് തളരുന്നുണ്ടാവും !....
ആരോഗ്യ പ്രശ്നവും വീട്ടു ഭരണത്തിന്റെ ഭാരവും കുറച്ചൊന്നുമല്ല
അമ്മയെ വലക്കുന്നത് !
അച്ചന് - മാഷും പൊതു പ്രവര്ത്തകനുമൊക്കെ ആയതിനാല് ,
വീണു കിട്ടുന്ന വേളകള് - ശാന്തമായി വീട്ടില് കഴിച്ചു കൂട്ടും ....
അമ്മ വല്ല പരാതിയും പറഞ്ഞാല് തന്നെ -ഞങ്ങളെ അടിക്കാന്
നോക്കത്തെയുള്ളൂ അടി വീഴില്ല ,
എന്നാല് ശാസിക്കും - അനുസരണയുടെ ആവശ്യകത
ബോധവത്കരിക്കാന് നോക്കും ..
അപ്പോഴേക്കും ഞങ്ങലോരോന്നായി പിന്നാംബുരങ്ങളില് വലിഞ്ഞിരിക്കും .....
പിന്നെ അമ്മയ്ക്ക് ''പരമോന്നത കോടതി'' വല്യേട്ടന് തന്നെ.
മൂപ്പര് നാട്ടില് സല്പെരുള്ള ആളും , വലിയ ശുചായിയുമാണ് !
പോരാത്തതിനു റേഡിയോ സിര്വിസ് മെക്കാനിക്കും !!
അന്ന് ഒരു ഡോക്ടറുടെ വിലയാണ് അങ്ങേര്ക്കു .
ഇലക്ട്രോണിക പ്രശ്നങ്ങള് പരിഹരിക്കാന് സ്ഥലത്തെ ഏക അത്താണി !
അത് വലിയ അനുഗ്രഹവുമായി ..
വീട്ടില് ഒന്നുമില്ലാതെ തന്നെ എല്ലാം ഉണ്ടാകും !
വി.സി ആറും,ടി.വി യുമൊക്കെ റിപ്പയര് കഴിഞ്ഞാല് -
രണ്ടു മൂന്നു ദിവസം വീട്ടിലിരിക്കും....
അപ്പോള് കളിയെല്ലാം സ്തംഭിക്കും ..അപ്രസക്തമാവും !
പിന്നെ മാറി മാറി കാസട്ടിടലായി , അത് കാണലായി....
രാത്രിയുടെ അന്ത്യ യാമം വരേയ്ക്കും …
കരന്റ്ടു പോയാല് വിധിയെ പഴിക്കും ..
ഈ ഉരക്കമിളക്കല് ഞങ്ങള്ക്ക് മാത്രമല്ല .....
നാലയലത്ത്തെ വീടിലെ കളിക്കൂടുകാര്ക്കും ബാധകം
അവരോടു പോയി കിടന്നുറങ്ങാന് പറയാന് പറ്റുമോ ?
അന്നത്തെ അത്ഭുതം ! മൂന്നു ദിവസത്തെ ......
പിറ്റേന്ന് ഒരു സംഘം ജാഥയായ് വന്നു ,
കൂടെ ഗള്ഫ് നായകന് ടി.വി യുടെ ഉടമസ്ഥനും ..
അഴകിയ രാവണന് ലെ മമ്മൂടിയെ പോലെ .....
എല്ലാം ശൂന്യം , കണ്ടതെല്ലാം കൊണ്ട് പോയി -
തലയിലേറ്റിയ ടി.വി യുമായ്
വയല് വരമ്പിലൂടെ മറന്ജ്ജകലുന്നതും നോക്കി നെടുവീര്പ്പിട്ടു ......
വീട്ടില് യുദ്ധം കഴിഞ്ഞ സമാദാനം !!
ഇടി വെടിയവനെ പാമ്പ് കടിച്ച പോലെ …
എനിക്ക് ജയില് വാസം വിധിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു .....
നല്ല ശീലങ്ങള്ക്കായ് ഒരുക്കിയ ഒരു ധാര്മിക പടനാലയത്ത്തിലേക്ക് ,
അതൊരു ബോര്ഡിംഗ് എജ്യുകാശന് ആയിരുന്നു !!
അച്ഛന്റെ കൂടെ തൊടിയില് നിന്നും പാടവരംബിലിറങ്ങി…
വൃതാ ഈറനണിഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ , ഞാന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി ..
വീട്ടു മുറ്റത്ത് എല്ലാരുമുണ്ട് .. അമ്മ ....
അനിയന്മാര് നാലയലത്ത്തെ കളിക്കൂടുകാര് …
എല്ലാരിലും ഒരേ വികാരം ..
ഒറ്റ പ്പെടലിന്റെ ഭീതിയോര്ത്ത്ത് ....ഞാന് വിങ്ങിപ്പൊട്ടി ....
മോനേയെന്ന് - അമ്മയുടെ വിളി നേര്ത്ത ശബ്ദത്തില് ഞാന് കേട്ടു..
അപ്പോഴേക്കും അച്ഛന് നടന്നകന്നിരുന്നു ......
പിന്നാലെ ഞാനും !
********************************************
Tags: kaliveedu,, shortstory, കളിവീട്, ചെറുകഥ
23 Comments
2 അഭിപ്രായങ്ങൾ:
നന്നായിരിക്കുന്നു...
ആശംസകൾ.
എന്റെ കഥ വായിച്ചതിനും അഭിപ്രായം രേഖപ്പെടുത്തിയതിനും വളരെ സന്തോഷം
വീ കെ.. നദി വീകെ
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ